Deze woning aan de Kerkstraat vormt samen met de naastgelegen panden een karakteristiek geheel van eenvoudige arbeiderswoningen uit het begin van de twintigste eeuw. Al eeuwenlang staat op deze plek bebouwing, altijd met een woonfunctie voor arbeiders. Dit stukje erfgoed laat zien hoe het oude Son eruitzag vóór de grote veranderingen in de jaren zestig.

De voorgevel (westzijde) is goed bewaard gebleven, met klassiek metselwerk in kruisverband, togen boven de ramen, en een opvallende gepleisterde plint. Hoewel sommige gevelopeningen later zijn aangepast, zijn originele details zoals muurankers en het raamwerk met bovenlichten nog goed zichtbaar. De woning heeft inmiddels een vernieuwd dak met twee dakkapellen, en vlakke luiken die waarschijnlijk de oude opgeklampte luiken hebben vervangen.

Binnenin is de woning volledig gemoderniseerd. De originele kapconstructie, muren en indeling zijn vervangen, en er zijn voorzetwanden aangebracht tegen de buitenmuren. Toch is de buitenzijde nog grotendeels herkenbaar en goed onderhouden.

Achter de woning bevindt zich een grote siertuin met garage, wat bijdraagt aan het wooncomfort van nu, terwijl de historische uitstraling aan de straatzijde behouden blijft.

Dankzij de ligging in de oude dorpskern – vlakbij de rooms-katholieke kerk – en de combinatie met twee vrijwel identieke buren, vormt dit pand een waardevol onderdeel van het historische straatbeeld van Son. De lage bouw, directe ligging aan de straat en diepe tuinen laten zien hoe het dorp er vroeger uitzag, en maken deze woning tot een belangrijk onderdeel van het lokale erfgoed.